Gatunek ten ma charakter krytyczny, posługuje się dowcipem, ironią, kpiną i szyderstwem. Oparty jest na komizmie i karykaturze. Przedmiot satyry jest najczęściej wyolbrzymiany, czasem też pomniejszany i deformowany. Dydaktyzm satyry sprowadza się na ogół jedynie do ośmieszenia jakieś nieprawidłowości, bez podawania właściwych rozwiązań. Autorzy nie mają ambicji rozwiązywania problemów, a jedynie ich eksponowania i piętnowania.
Satyra funkcjonuje więc jako odrębny gatunek oraz jako tzw. „żywioł gatunkowy”, czyli element innych gatunkowo dzieł jak rysunek,ilustracje. Satyra jest również obecna w literaturze, powieściach, dramatach, komediach, poematach. Jest też często nierozłącznym elementem filmów, widowisk teatralnych. To co dzieje się w tym naszym świecie, bardzo mnie inspiruje do wykorzystania rysunku w postaci satyry, jest zapewne przyczyną konfliktów międzyludzkich i zachowań impulsywnych społeczeństwa. O ile mi się udaje spłodzić satyrę, to wrażam ją w rysunku, krytykując także głupotę ludzką, zazdrość, zawiść i dewocję popularną dziś w naszym świecie. Szczególnie w naszej dobie, zachowanie polityków, bywa złe, czasami śmieszne i ono też bulwersuje, złości a też śmieszy. Trzeba powiedzieć, że przyzwyczailiśmy się do ludzkich wad, zachowań i zbyt często przestały nam przeszkadzać. Nie reagujemy i nie robimy nic, aby coś zmienić, ale może satyrą możemy dotrzeć do umysłów ludzi odpowiedzialnych za złe zachowania, śmieszne sytuacje polityczne i społeczne.
Oto kilka moich satyr politycznych jak i społecznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz